dwanaście ♥

Rano obudziła się, wtulona w niego, z silnym bólem głowy.

- Jak zdrówko?

- Ciii…

- Skutki picia wódki.

- Ile ja wypiłam? Film mi się urwał przy czwartym.

- Oo to dużo cię ominęło. Tańczyłaś na pokładzie, gadałaś z delfinem..

- Gadałam z delfinem? Nie no, zawsze spoko. O której dopływamy?

- Za godzinę.

Po dwóch godzinach zakwaterowali się już w hotelu. Jak się okazało, mają jeden pokój. Chwyciła walizki i poszła w stronę pokoju. Ból głowy trochę minął. Przez kolejne dni bardziej się do siebie zbliżyli. Coraz częściej się przytulali i w ogóle się nie kłócili. Ostatniego dnia ich wakacji wstali wcześniej, by jak najlepiej to wykorzystać. Z basenu jak zwykle zostali wyproszeni za nieodpowiednie zachowanie, więc poszli na plażę. Podtapiali się wzajemnie, aż w końcu wskoczyła mu na plecy i zasłoniła oczy. Wyciągnął ręce i chodził, aż trafił jakiegoś faceta. Obmacał go na ślepaka i się wycofał, a ona zaśmiała się głośno i wyszeptała.

- Uciekaj…

- Ekheeem.. – wziął wdech i zwiał z nią na plechach. Na plaży zostali do wieczora i spędzili go siedząc na piasku i rozmawiając.

Horan pojawił się na lotnisku, gdy Nicole była już na odprawie do Paryża.

- Niall! – wybiegła do niego kawałek i przytuliła z całej siły.

- Cześć młoda.

- Jednak jesteś.- pisnęła z cichym śmiechem

- Nie pożegnam się przez telefon.

- Zaraz mam samolot… boje się Niall.

- Spokojnie. Lecę z tobą.

- Żartujesz sobie?

- Nie. Polecę z tobą i wrócę, nikt się nie zorientuje.

- Dziękuję.. – po chwili już siedzieli w samolocie. Ona cała w nerwach kurczowo ściskała jego dłoń. Po odpięciu pasów, przeniósł ją sobie na kolana, a ona wtuliła się w jego bluzę i tak dolecieli do Paryża. Szczęśliwie wylądowali. Gdy nadszedł czas na pożegnanie, rozpłakała się i mocno do niego przytuliła. W tym uścisku trwali bardzo długo, w ogóle nie chcieli się żegnać. Spojrzała mu głęboko w oczy, chcąc dobrze je sobie zapamiętać, a on ostatni raz zaciągnął się jej zapachem.

- Trzymaj się..- pocałowała go w policzek i odeszła.

Przez całe pół roku Nicole oswoiła się i poznała prawdziwą przyjaciółkę Dominique. One Direction ciągle ciężko pracowali, ale znaleźli czas by zadzwonić. Rozmawiali rzadko, ale jeśli już to po trzy godziny. Pewnego styczniowego dnia Nicki wraz z przyjaciółką szły akurat do jej mieszkania, nawijając coś po francusku.

- O Boże..

- Niespodzianka! – pod jej drzwiami stali chłopcy, wykrzyknęli radośnie i się wręcz na nią rzucili.

- Patrz, pół roku nas nie ma, a ta już nas z Bogiem myli..

- Pfhaha. – zaśmiała się i zaraz otworzyła im drzwi. Mieszkanie było przestronne, nowocześnie urządzone. Zapoznała ich z Dominique, która znała angielski. Dziewczyna znalazła wspólny język z Horanem, natomiast Malik trzymał się blisko szatynki. Hazza, Zayn, Niall i Liam rzucili się do drzwi łazienki. Malik dostał się pierwszy.

- Zayn, nooo! – Harry dobijał się do drzwi, a Lou siedział w salonie i klepał sms. Nicole przysiadła się do niego i zajrzała w ekran

- Kate.. pół roku już, no no.. haha.

- A Ty co? Bierz się za Zayna.- połaskotał ją, gdy schował telefon. Ona się zaśmiała i przytrzymała mu nadgarstki.

- Co masz na myśli?

- Mam na myśli, że się w sobie zakochaliście. – wyszeptał jej na ucho a ona wybuchła śmiechem.

- Miłość ci rozum odejmuje.

- Jasne. Oj Nicki, Nicki.. – poruszył zabawnie brwiami.- ma twoje zdjęcia w ramkach.

- Jesteśmy przyjaciółmi, to normalne.

- kto jest przyjaciółmi.? – Zayn usiadł pomiędzy nimi.- fajnie się urządziłaś młoda.

- A tak sobie gadamy. A dziękuję, ale sypialnia to teren prywatny

- Chciałem wejść, ale zamknięte.

- trudno.- zaśmiała się i do niego przytuliła. – jak ja za wami tęskniłam..

- I masz dwa bilety na koncert w Paryżu. – podał jej i również mocno przytulił.

- Wydało się. Przyjechali tylko na koncert.

- I tak mieliśmy plany wpaść, a tak przy okazji sobie zagramy koncert. Hah. Gadaj co u ciebie młoda.

- Co dzień robię to co zawsze chciałam.. potem ty nie dajesz mi spać sms’ami..

- No przepraszam, ale mi się wtedy spać nie chce. Hah. Uszyłaś coś dla mnie?

- Kiedy śpisz? Napiszę o trzeciej w nocy i odpiszesz po dwóch minutach.

- Ja czuwam.

- A to co innego.

- A twoja przyjaciółka.. kręci z Niallem.

- Ee tam.. – zaśmiała się. Harry usiadł na nią.

- Upss.. przepraszam, jesteś taka malutka i zgrabniutka, nie zauważyłem cię.

- Jestem gruba, wiem.

- W którym życiu dziewczyno? Odsłoń.

- W tym.- wstała i odkryła bluzkę a Lou tyknął ją w brzuch.

- I gdzie ty tu widzisz grubość? Kości ci odstają

- Nie znacie się. Idę po te ciuchy. – skierowała się do swojego pokoju. Wyjęła ubrania i zapatrzyła się na zdjęcie Malika na stoliku nocnym. Zaczęła rozmyślać nad słowami Louisa. Zayn poszedł za nią i objął od tyłu, przytulając mocno do siebie.

- Nad czym myślisz?

- Lou mi coś powiedział, nie może wyjść mi do z głowy.. nieważne.

- Poowiedz.. Louis gada różne rzeczy.- zaśmiał się i oparł głowę o jej ramie.

- Twierdzi, że.. mówi.. że masz dużo moich zdjęć w pokoju..

- No mam.. jesteśmy przyjaciółmi, ty też masz moje.

- To mu mówiłam. A ten się uparł, że się w sobie.. no wiesz..

Zmieszał się trochę. Louis też mu to wmawiał, ale on i tak wiedział, że ją kocha.

- Zayn? Zaynii.. coś się stało? – splotła ich dłonie na swoim brzuchu, ale on miał inny plan. Odwrócił ją do siebie przodem, założył włosy za ucho, ułożył dłoń na jej policzku i złączył ich usta z szybko bijącym sercem. Ona stała oszołomiona, ale zaraz odwzajemniła pocałunek. Już dawno chciała poczuć smak jego ust. Malik w duchu skakał z radości. Nieznacznie się uśmiechnął i splótł ich języki.

- Kocham cię Malik.

- Kocham cię..- powiedział patrząc jej głęboko w oczy.- mimo, że jesteś tu, a ja koncertuje.. chcesz ze mną być.?

- I tu jest problem..

- To nie jest problem.. tylko przeszkoda. Jestem tu dwa tygodnie, ty masz przerwę zimową. Potem wakacje, mam całe wolne, wyjedziemy gdzieś.

- Wszystko wymyśliłeś co?

- Wszystko mam zaplanowane od połowy wakacji w Barcelonie, ale.. nie odważyłem się powiedzieć.

- Ech.. ale się Tomlinson będzie wymądrzał..

- To znaczy, że się zgadzasz?